Help, ze gaat alleen op vakantie!
‘Ik heb je iets leuks te vertellen,’ klinkt het opgewekt aan de andere kant van de lijn. ‘Ik ga naar Benidorm. Met een vriendin!’
Benidorm? Spanje? Met een vriendin? Mijn mond valt open.
‘Oh,’ mompel ik. “Dat… klinkt gezellig.’
Maar eerlijk?
Mijn hoofd maakt overuren. Ze gaat op vakantie, alleen met een vriendin.
Wat als er iets misgaat?
‘Vlucht en hotel zijn al geboekt,’ vertelt ze enthousiast. ‘We gaan de beste stranden ontdekken. En tapasbars.’
‘Je drinkt niet eens wijn’, merk ik op.
‘Nee, maar zij wel!’ Ze heeft er duidelijk zin in.
‘Mag ik trouwens jouw koffer lenen? Je weet wel, die met die wieltjes.’
Natuurlijk mag dat.
Ietwat bezorgd vraag ik of ze het wel zeker weet.
Het is best ver weg. Met het vliegtuig. Wat als er iets misgaat?
‘Hé, je doet alsof ik nooit alleen op pad ben geweest,’ zegt ze lachend. Totaal onbezorgd.
‘We gaan gewoon relaxen en een beetje cultuur snuiven,’ zegt ze nuchter. ‘Je kent met toch?’.
Ja, ik ken haar. Dat is het punt.
‘En luister,’ gaat ze vrolijk verder. ‘We hebben al een planning gemaakt! Ze is overduidelijk in de vakantiemodus.
Ik zie alleen een lange file met beren op de weg.
‘Maak je geen zorgen, zegt ze. Alsof ze mijn gedachten kan lezen. ‘Het wordt geweldig. En voor je het weet, ben ik alweer thuis.’
Ik glimlach en probeer mezelf gerust te stellen.
Ze redt zich wel. Ze heeft altijd alles onder controle. Ze is geen tiener meer.
Ze is mijn moeder en bijna 83.
